De regen die op het dak valt, komt via de dakgoten en de regenpijp in de regenwaterput 1 . Een voorfilter 3 zorgt ervoor dat er geen vuil in de put komt.De regenwaterput is voorzien van een overloop 2 om in natte periodes overstroming te voorkomen en met een bijvulsysteem 6 - 7 om de droge periodes te kunnen overbruggen. Een pomp 4 stuurt het regenwater dan via een leidingenstelsel naar vb. de WC, de wasmachine en de (buiten)kraan; kortom naar de aftappunten in en om het huis. In het volgende hoofdstuk komt elk onderdeel apart aan bod. We geven u de vuistregels mee om een efficiënte en onderhoudsvriendelijke regenwaterinstallatie te plaatsen.
Welke pomp kiezen?
Het verzamelde regenwater in een ondergrondse regenput kan gebruikt worden voor de verschillende toepassingen. Het moet nu enkel nog opgepompt worden. Er zijn verschillende soorten pompen 4 . De zuigerpomp werkt op basis van een zuigermechanisme dat aangedreven wordt door een elektromotor. Het aangezogen water wordt in een drukvat geperst. Dit is een dure en onderhoudsintensieve pomp. De andere manier om de druk op te bouwen is via een ronddraaiend schoepenwiel of waaier, ook aangedreven door een elektromotor. Dit zijn de zogenaamde centrifugaalpompen. Er zijn drie types: de hydrofoorgroep, de drukgestuurde pomp en de dompelpomp. De hydrofoorgroep is een combinatie van een centrifugaalpomp met een drukvat. In het drukvat zit aan de ene kant het regenwater en aan de andere kant lucht. De twee blijven gescheiden door een rubberen membraan. De pomp vult het vat tot een bepaalde druk wordt bereikt. Bij verbruik van water, stijgt het luchtvolume en daalt de druk. Beneden een bepaalde druk, treedt de pomp terug in werking. Dit systeem is goedkoop en betrouwbaar maar heeft enkele nadelen. De druk aan de uitgang is niet stabiel, zodat er een drukregelaar nodig is als er vb. de wasmachine op aangesloten is. Op het membraan in een drukvat kunnen zich bacteriën ontwikkelen en de pomp is redelijk lawaaierig. Dit laatste probleem kan verholpen worden door een centrifugaalpomp met meerdere waaiers (meertraps-waaierpomp) te gebruiken.
De drukgestuurde pomp heeft geen reservoir. Zodra er water wordt verbruikt daalt de druk een
beetje en gaat de pomp reageren. Deze elektronisch gestuurde pomp houdt de druk dus constant.
De drukgestuurde pompen zijn duurder, maar eisen geen bijkomende drukregelaar en zijn minder luidruchtig. De VMM beveelt een zelfaanzuigende, elektronisch gestuurde één- of meertraps-waaierpomp met laagenergieverbruik aan. De dompelpomp staat op de bodem van de put en zuigt het water rechtstreeks aan. De verdere opstelling ziet er hetzelfde uit als de hydrofoorgroep. De dompelpomp is geruisloos, neemt geen plaats in maar is een duurdere pomp. Ander nadelen zijn de grotere kans op opzuigen van verontreinigingen en de minder praktische opstelling bij onderhoud of panne. Welk type u ook kiest, de pomp moet stilvallen als er te weinig water in de put staat. Het systeem moet dus voorzien zijn van een droogloopbeveiliging. De drukgestuurde pomp en de dompelpomp hebben een inwendige droogloopbeveiliging. De andere pompen moeten aangesloten zijn op een vlotterschakelaar die de pomp doet afslaan wanneer het water te laag staat. De pomp mag geen bezonken slib en ook geen lucht of drijvende deeltjes aanzuigen. Het water wordt best aangezogen op een zekere hoogte boven de bodem van de put en toch voldoende diep. Dit kan men bereiken door op het aanzuigpunt een vlotterfilter 5 te voorzien. Een vlotterfilter is een aanzuigkorfje uit roestvrij staal dat bevestigd is aan een vlotter, zodat het water ongeveer 10 cm onder het wateroppervlak wordt aangezogen. Bezonken slib, lucht of drijvende deeltjes kunnen dan niet aangezogen worden. Aan deze vlotterfilter is ook een terugslagklep voorzien. Die moet vermijden dat de aanzuigleiding leegloopt als de pomp niet werkt. Regenwater is zacht en dus ook wat corrosief. De pomp is dan ook best gemaakt uit roestvrij staal en eventueel kunststof. Gietijzer gaat roesten en dit geeft een bruine verkleuring van het water en de aangesloten toestellen. Ook de aansluitingen zijn best in roestvrij staal of kunststof.
En als het lange tijd niet regent?
In onze streken zijn er soms perioden waarin het niet regelmatig regent. De put dreigt dan leeg te komen. U kan dit tijdig te weten komen als er een meetsysteem op uw put geïnstalleerd is. Een automatisch niveausysteem stuurt dan een alarmsignaal, of u merkt het aan de permanente niveau-aanduiding. U kan ook regelmatig het waterniveau in de put peilen met een meetstok. Bij een droogteperiodes zal de regenput moeten bijgevuld worden met leidingwater. Dit kan op verschillende manieren gebeuren. Zelf bijvullen met de tuinslang is één manier. De tuinslang vervangen door een permanente leiding, die nog altijd manueel wordt bediend is al wat praktischer. De put moet niet vol, een beperkt volume drinkwater in afwachting van een volgende bui is voldoende. Een kraan met tijdsschakelaar is hier op zijn plaats. Met een automatisch systeem tenslotte stelt een vlotter 6 in de tank een bijvulkraan 7 in werking. Zo wordt de hoeveelheid voor één dag aangevuld. Zowel bij manueel vullen als bij het automatisch systeem is het niet toegestaan om een vaste verbinding te maken tussen het regenwaternet en het leidingwaternet. Tussen de beide netten moet een fysische scheiding zijn. Dit betekent dat de uitstroomopening van de kraan minstens 2 cm boven het overlooppeil van een trechter met vrije afloop hangt. Deze vereiste voorkomt dat het minder zuivere regenwater naar het drinkwaternet zou kunnen terugstromen. Driewegkranen en terugslagkleppen zijn dus niet toegelaten. De richtlijnen van de drinkwatermaatschappij moeten gevolgd worden en in het geval dat een automatisch bijvulsysteem geïnstalleerd wordt moet dit het Belgaquakeurmerk dragen. Belgaqua is de Belgische federatie van drinkwaterbedrijven. Elke abonnee op het drinkwaternet is contractueel verplicht de voorschriften na te leven
